Judicial Precedent | English Legal System - İngiliz Yargı Sistemi | Yargısal İçtihat

Judicial Precedent in the English Legal System

Introduction

This document provides a summary of the key concepts related to judicial precedent (also known as case law or common law) in the English legal system, as outlined in the provided source material. The document focuses on the principles of stare decisis, ratio decidendi, obiter dicta, and different types of precedents (binding, persuasive, original, distinguishing and overruling). Understanding these concepts is crucial for anyone studying or practicing law in England and Wales.

Key Themes and Principles

1. The Importance of Judicial Precedent:

• Judicial precedent forms a significant portion of the English legal system, alongside statute law (legislation). It represents law created by judges through their decisions in previous cases.
• The principle of stare decisis ("to stand by things decided") is the foundation of judicial precedent. This means that when a point of law is settled by a previous judgment, that judgment should guide future cases. As stated in the source: "we stand by what has been said and do not unsettle the established."
• This principle promotes consistency and predictability within the legal system.
• The concept of judicial precedent is the idea that a case decision made in a previous case ought to be binding on the reasoning of future cases.

1. Hierarchy of Courts and Binding Precedent:

• The English legal system operates on a hierarchical basis. Higher courts have the power to bind lower courts through their decisions.
• Lower courts are bound by the decisions of precedent handed down by the higher courts. If it's the other way around, the lower courts are bound to decisions of precedent applied by the higher courts.
• A "binding precedent" is a decision by a higher court that a lower court must follow.
• This top-down approach means that decisions of the Supreme Court bind all lower courts, decisions of the Court of Appeal bind the High Court and County Court etc.

1. Ratio Decidendi (The Reason for the Decision):

• The ratio decidendi is the core legal reasoning behind a court's judgment. It is the part of the judgment that determines the outcome of a case and sets a binding precedent.
• The ratio decidendi is described as: "any rule expressly or impliedly treated by the judge as a necessary step in reaching his conclusion."
• Identifying the ratio decidendi is a crucial skill for law students and practitioners, as it's the legally binding element of a case.
• The ratio decidendi of a case will be considered in the application of precedent.

1. Obiter Dicta (Other Things Said):

• Obiter dicta refers to the parts of a judgment that are not directly necessary for the decision. This can include comments, hypotheticals, or explanations that go beyond the core reasoning.
• As the source states: "the obit a dictor of a case is simply just all the other things which are said."
• Obiter dicta is not binding on other courts, but it can be persuasive and influential, particularly for developing new legal principles in the future. As stated, it "can lay the groundworks for the ratio of a case" and "can provide a useful amount of contextualization for the ratio of a case."
• The "neighbour principle" from Donoghue v Stevenson is given as an example of obiter dicta influencing future cases and forming the basis for new legal precedent.

1. Persuasive Precedent:

• Persuasive precedent is a weaker form of precedent. It refers to previous decisions that a court may choose to follow, but is not legally bound to do so.
• The purpose of persuasive precedent is to "inform future decisions."

1. Outcomes of Applying Judicial Precedent: The application of judicial precedent can result in three primary outcomes: * Original precedent: This is where a court creates a new precedent because there is no existing precedent for a point of law. If there is no established law, the court creates one. * Distinguishing precedent: This involves a court deciding not to apply an existing precedent because the facts of the case are significantly different. This can lead to a new precedent being established. The court has to split the path into two and a new precedent is established. * Overruling precedent: This happens when a court decides that a previous precedent was incorrect and must be overturned, thereby setting a new precedent. Overruling can completely overturn all parts of a precedent, or can apply a more restrictive approach which overrules some parts but not others.

Conclusion

The doctrine of judicial precedent is a fundamental element of the English legal system. It is based on the idea that like cases should be treated alike, guided by previous decisions. Understanding the principles of stare decisis, the nature of binding precedents, the legal significance of the ratio decidendi and the non-binding nature of obiter dicta, as well as how precedents can be developed, distinguished, or overruled is crucial to understanding how the English legal system operates. These principles provide stability and consistency while allowing for the legal system to adapt and grow as new situations arise.

Yargısal İçtihat (Judicial Precedent)

Bu brifing dokümanı, "Judicial Precedent | English Legal System" kaynağından elde edilen bilgileri özetleyerek, İngiliz hukuk sisteminde yargısal içtihadın temel kavramlarını ve işleyişini açıklamaktadır. Kaynak, özellikle hukuk öğrencileri (LLB, GDL, SQE) için yargısal içtihat prensiplerinin anlaşılmasının önemini vurgulamaktadır.

Temel Temalar ve Önemli Fikirler:

• Yargısal İçtihatın Önemi: Yargısal içtihat, İngiliz hukuk sisteminin önemli bir kaynağını oluşturur. Mahkemeler tarafından verilen kararlar, gelecekteki benzer davalar için bağlayıcı olabilir veya yol gösterici nitelikte olabilir.
• "Stare Decisis" İlkesi: Bu ilke, yargısal içtihadın temelini oluşturur ve "söylenene bağlı kalmak ve yerleşmiş olanı bozmamak" anlamına gelir. Kaynakta belirtildiği gibi, Latince "stare decisis et non quieta movere" ifadesinden gelir ve "bir hukuk noktasının yerleşmiş olduğu veya belirli bir hukuk noktası hakkında karar verildiği durumlarda, bu fikirlerin bir hakime mevcut bir davada nasıl ilerleyeceği ve bir kuralı nasıl uygulayacağı konusunda yol göstermesi gerektiği" anlamına gelir. Başka bir deyişle, önceki kararların, benzer davalarda emsal teşkil etmesi ve tutarlılığın sağlanması esastır.
• Ratio Decidendi: Bir davanın "ratio decidendi"si, kararın gerekçesidir. Kaynak, bunu "Yargıcın sonucuna ulaşmasında gerekli bir adım olarak açıkça veya zımnen ele aldığı herhangi bir kural" olarak tanımlar. Hukuk öğrencilerinin bir davayı okurken "ratio decidendi"yi belirleyebilmesi önemlidir, çünkü bu kısım gelecekteki davalar için bağlayıcı olabilir. "Ratio decidendi", kararın temelini oluşturur ve gelecekteki mahkemeler için emsal teşkil eder.
• Obiter Dicta: Bir davanın "obiter dicta"sı, kararın gerekçesi olmayan, "söylenen diğer şeyler"dir. Bu kısımlar bağlayıcı olmasa da, gelecekteki davalar için yol gösterici olabilir ve hatta gelecekteki "ratio decidendi"lerin temelini oluşturabilir. Kaynak, "obiter dictum"un "bir davanın ratio'su için zemin hazırlayabileceğini ve ayrıca bir davanın ratio'su için faydalı miktarda bağlamsallaştırma sağlayabileceğini ve hatta gelecekteki davaların ratio'su haline gelecek olan hukukta çeşitli farklı ilkeler aşılayabileceğini" belirtir.
• Bağlayıcı ve İkna Edici İçtihat: Yüksek mahkemeler tarafından verilen kararlar, alt mahkemeler için bağlayıcıdır. Bu, alt mahkemelerin, yüksek mahkemenin "ratio decidendi"sine uyması gerektiği anlamına gelir. İkna edici içtihat ise, diğer mahkemelerden (örneğin, başka bir ülkenin mahkemeleri) gelen kararları ifade eder. Bu kararlar bağlayıcı olmasa da, bir mahkemeyi belirli bir yönde karar vermeye ikna edebilir.
• İçtihat Uygulamasında Üç Sonuç:Orijinal İçtihat (Original Precedent): Hukukun belirli bir noktasında daha önce bir karar olmaması durumunda, hakimin yeni bir hukuksal içtihat yaratması ve yeni bir kural uygulaması gerekir.
• Ayırt Edici İçtihat (Distinguishing Precedent): Daha önce oluşturulmuş bir içtihatın mevcut olması ancak davanın kendine özgü koşulları nedeniyle uygulanmaması durumunda ortaya çıkar. Bu durumda yeni bir içtihat oluşturulur.
• Geçersiz Kılan İçtihat (Overruling Precedent): Hakimlerin önceki bir içtihadın yanlış olduğuna karar vermesi durumunda, yeni bir içtihat oluşturulur ve önceki karar geçersiz kılınır. Bu, kısmi veya tamamen olabilir.

Önemli Alıntılar:

• "the concept is that we stand by what has been said and do not unsettle the established this is the concept of judicial precedent and the Latin Maxim is often reduced and condensed to just the principle of stared deisis"
• "...the ratio decidendi of a case is the part of the Judgment which decides the outcome…any rule expressly or impliedly treated by the judge as a necessary step in reaching his conclusion"
• "...the Octor ultimately um can lay the groundworks for the ratio of a case and also can provide a useful amount of contextualization for the ratio of a case..."

Sonuç:

Yargısal içtihat, İngiliz hukuk sisteminde önemli bir role sahiptir. "Stare decisis" ilkesi, hukuki istikrarı ve tutarlılığı sağlamayı amaçlar. "Ratio decidendi" ve "obiter dicta" kavramlarını anlamak, hukuk öğrencilerinin ve uygulayıcıların dava analizinde ve hukuki argüman geliştirmede başarılı olmaları için kritik öneme sahiptir.